Hasan Yüksektepe 
On Yıl Sonra Hala Gizemini Koruyan Her Story
Her Story, 24 Haziran 2025’te 10. yıl dönümünü kutluyor. Bu yazıda, oyunun arkasındaki gizemleri, mirasını ve yaratıcısı Sam Barlow’un otobiyografik ilham kaynaklarını ele alıyoruz.
Her Story hakkında spoiler içerir.
Sam Barlow, bir şeyi kayıt altına almak istiyor: “Bildiğim kadarıyla, büyükannelerimden hiçbiri kimseyi öldürmedi.”
Barlow, 2015 yılında geliştirdiği, cinayetle suçlanan bir kadın hakkındaki çığır açan polisiye oyunu Her Story’nin yapımına başladıktan bir süre sonra, iki büyükannesi ve kimliklerinin toplum ve aile tarafından nasıl etkilendiği hakkında bir hikaye anlattığını fark ettiğini söylüyor.
Barlow’un anneannesinin göz alıcı bir şarkıcı olduğu, ancak onun sadece “Kuzey İngiliz matroni, büyük sevecen nine” olarak tanıdığı gerçeğinin altını çiziyor. Anneannesi öldükten sonra, “Hayatında yaptığı diğer tüm şeyler hakkında oturup konuşmayı çok isterdim. Özellikle İngiliz bir çocuk olarak, duygular, hisler hakkında asla konuşmazsınız. Keşke bir saatim olsa ve onu sorgulayabilsem.” diyor.
Her Story’nin Gizemi ve Yorumları
Her Story, bir saatten uzun sürüyor, ancak paralellikler açık: Oyundaki isimsiz kahraman olarak, kocası kaybolduktan sonra polis tarafından yapılan röportajları izleyerek, basit bir arşivde gezinerek anahtar kelimeler yazarak annenizi anlamaya çalışıyorsunuz. Alt metni sadece Barlow’un ailesine değil, gerçek hayattaki suçlulara, adalet sistemindeki haksızlığa, 20. yüzyılda kadın haklarına ve peri masallarına da dayanıyor ve bugün 10 yıl önce olduğu kadar ustaca ve zengin hissettiriyor.
Ancak Her Story’nin kalıcı mirası, bazı oyuncular için, Reddit, Steam ve forumlarda gerçekte Eve ve Hannah’a (Viva Seifert tarafından canlandırılan ekrandaki kahramanlar) ne olduğuna dair tartışmaları tetikleyen belirsizliktir. Oyunun sonunda, Eve, Hannah’nın ikiz kız kardeşi olduğunu ve “asla geri dönmeyeceğini”, ancak “var olmadığını” söylüyor.
Hayranlar sordu: Gerçekten iki kadın mı, yoksa biri mi?
Barlow, oyunun gerçek anlatısının gizemini korumak istediğini söyledi ve 10 yıl sonra Her Story’ye geri bakarak yaptığı röportajda bu konuda ısrarcı olduğunu belirtiyor. Ancak bana hikayenin bir yorumunun onu “rahatsız ettiğini” söylüyor. Ayrıca alt metnin daha fazlasını aydınlatıyor ve bu kalıcı gizem duygusunu hem kasıtlı hem de kasıtsız şekillerde nasıl yarattığını açıklıyor.
Her Story’nin İlham Kaynakları ve Geliştirme Süreci
Barlow’un Her Story için ilham kaynakları, Homicide: Life on the Street gibi TV polisiye dizilerinden gerçek sorgulama kılavuzlarına kadar çeşitlidir. 2013 yılında kocasını öldürmekle suçlanan Jodi Arias’ın da aralarında bulunduğu polis sorgulamalarını YouTube’da izledi. Arias’ın videoları viral oldu ve milyonlarca insan tarafından tüketildi ve aşırı analiz edildi.
Konu ağırdı, ancak Barlow için bir mutluluktu. Climax Studios’daki (Silent Hill: Shattered Memories’in geliştiricisi) kariyerinin sinir bozucu bir sonundan sonra bağımsız çalışmaya başlamıştı ve şimdi esasen yarı zamanlı bir tutku projesi üzerinde çalışıyordu.
Sabah çocuklarını okula götürüyor ve onlarla daha fazla zaman geçirmek için öğleden sonra 2’de işini bitiriyordu. Yaratıcı çalışmalar için John Cleese’in 90 dakikalık blok kuralını izleyerek, “lüks bir kahvaltının”, çamaşır yıkamanın, Twitter’da gezinmenin ve e-postaları kontrol etmenin arasında iki blok çalışıyordu.
Barlow, “Bahar geliyordu ve bahçeye oturup araştırmam için kitap okuyordum. Hiç olmadığım kadar verimli olmuştum çünkü sadece oturuyor ve çalışıyordum, toplantılarım yoktu.” diyor.
Oyunda senaryoya bağlı bir Phoenix Wright sekansı yerine gerçekten özgür biçimli olabileceği fikrini fark ettiğinde, “Muhtemelen çok riskli ama gerçekten heyecan verici hissettiriyor” diyor. Kimseye anlatmak veya açıklama zorunda kalmaması da onu rahatlatmış.
Barlow daha fazla polis sorgulaması izlerken, gördüğü yüzlere karşı sempati geliştirdi. Sorguya çekilen kişilerin psikopat olmadığını, bazı durumlarda karşısındaki dedektifler tarafından zorlandığını düşündü. “Bu konuda çok kızgın oluyordum, bu da aslında sempatinizin kadınla, dedektifle değil, olması fikrini etkilemiş olabilir.” diyor.
Barlow’un açıkça eklemediği ancak yine de Her Story’ye sızan bir başka şey de, yazar ve anlatı tasarımcısı Emily Short’un blog yazısıdır. Barlow, Short’un bir kadın olmak ve belirli bir kimliği yansıtmak ve hikayenin bunun araştırılmasına izin vermesi duygusu hakkında yazdığını söylüyor.
Büyükanneleri hakkındaki farkındalık, hikayeye daha fazla ayrıntı kattı. Barlow’un anneannesinin şarkıcılık günleri, İkinci Dünya Savaşı sırasında tiyatrosuna bombalar düştükten ve babasının devam etmesini yasaklamasından sonra sona erdi. Evlendi ve çocuklarını ev hanımı olarak büyüttü. Barlow’un babasının tarafında ise büyükannesi, “çok bir araya gelmiş 1950’ler ev hanımıydı, akşam yemeği her zaman tam 5’te hazır olurdu.” Ancak yaşlılığında “çok bunamış” ve Barlow, “yaşamış olduğu hayata, ne kadar çok çalıştığına ve her zaman büyükbabama ikinci plana düştüğüne dair tüm öfkesinin ortaya çıkacağını” hatırlıyor.
Büyükannelerinin hikayelerinin, öz kimlik, beklentiler ve insanların başkalarını nasıl algıladığı hakkındaki fikirlerini beslediğini biliyordu ve “bunun üzerine eğilmeye” karar verdi. Eve, Barlow’un büyükannesi gibi bir şarkıcıdır. Diğer büyükannesi gizlice sigara içiyor, sigaralarını seramik süs eşyalarında saklıyordu. “Sürekli olarak harika şeyler bulmaya çalışan ve büyük anne ve büyükbabanızın evini karıştıran bir çocuk olarak, bu sigaraları bulurdum.” diyor.
Bu, Her Story’deki başka bir karakterde – Eleanor’da – kendini gösteriyor; kendi sigaralarını süs eşyalarında sakladığı anlatılıyor. Hannah oyunda, “Yıllarca evlilik ve hala böyle bir sırrı var.” diyor.
Barlow başlangıçta Her Story’yi YouTube tarzı bir arayüzde tasarlamıştı – gerçekten 2010’ların çevrimiçi bir draması – ancak büyükannelerinden ilham alanlar da dahil olmak üzere temalar artık modern hissetmiyordu. Bu yüzden hikayeyi geçmişe itti ve 1990’ların bir Windows bilgisayarına yerleştirdi. “Sonra çok daha bilinçli bir şekilde düşündüğüm ve araştırdığım bir şeydi ve bunu 20. yüzyıla ittiğimi bilerek rahattım.” diye açıklıyor.
Her Story’deki Eve ve Hannah’ı çevreleyen belirsizlik sadece kısmen kasıtlıdır. Barlow, zaten bir kadının gerçeği saklamasıyla ilgili bir hikayede, okuyucuların hayal gücünün doldurabileceği “negatif alan” yaratmak istediğini söylüyor.
Baltayla ailesine saldıran 20’li yaşlarının başındaki bir adam olan Christopher Porco’nun polis kayıtlarını buldu ve bunları Her Story tarzı bir arama sistemine ekledi. Porco’nun, basit ve açık sorulara bile yanıt olarak sürekli para bahsettiğini fark etti. “Ve sonra para ile ilgili kelimeler yazıyorum ve daha fazlasını buluyorum.” diyor Barlow. “Ve sonra ailesini miras almak için öldürdüğünü öğrendim ve bu benim için bir ampulün yanması gibiydi.”
Barlow, karakterinin tam geçmiş öykülerine ve saklanmaya değer birçok şeye sahip olmasını sağlarsa, bu Porco ampul anını oyuncular için yeniden yaratabileceğini düşündü. Bu yüzden Her Story’nin tüm karakterlerinin son 20 yılda ve röportajlardan önceki haftalarda neler yaşadığını listeleyen büyük bir belge yazdı ve hikayeyi bir empresyonist ressam gibi anlatarak özünü yakalarken oyuncuların geri kalanını doldurmasına izin verdi.
Bu anlamda belirsizlik planlı ve kasıtlıydı. Ancak Barlow, Eve ve Hannah’nın ikiz olup olmadığı veya karşıt teoriye göre, büyük olasılıkla Disosiyatif Kimlik Bozukluğu nedeniyle iki kişilik ortaya koyan tek bir kadın olup olmadığı hakkında bir tartışma yaratmayı asla amaçlamadı. Bu gerçeği gizlemek için hikayeden hiçbir şey çıkarmadı, “kesinlikle bilinçli olarak değil.” diyor.
Tartışma onu şaşırttı ama mantıklıydı – ancak bazen huzursuz hissettiği doğrudur. Tek kadın teorisini savunan gazeteci Laura Hudson, o zamanlar Offworld web sitesinde, oyunun ruh sağlığını tasvirini “ölümcül kusuru” olarak adlandıran ve ruh hastalığını şiddet ile eşitleme klişesini oynadığını savunan düşündürücü bir yazı yazdı.
Barlow, bu popüler hikayenin onu “rahatsız ettiğini” söylüyor. “İnsanların kötü fikirlerim, kötü düşüncelerim olduğunu düşünmelerini istemiyorum, ancak aynı zamanda insanların bu yorumlara sahip olmasından rahatsız olsam da, dünyaya sunduğum ve tepki verdikleri oyun bu.” diyor.
Oyuncu keşfi ve yorumu için alanın, insanların klişeleri “yansıtmasına” izin verdiğini ekliyor.
Oyunun iki ana yorumundan birine katılmadığını belirttiğimde, Barlow, cevaplarının kendi adına konuşmasından memnuniyet duyduğunu söylüyor.
Hikayenin ayrıntılarından çok, kimlik, öz imaj, başkalarını algılayışımız ve eylemleri nasıl yorumladığımız temalarıyla daha çok ilgilendiği için, hikayenin “gerçek” versiyonunu ortaya çıkarmak zorunda hissetmediğini söylüyor. Ve “eğer bunun hakkında konuşuyorsanız, benim için ilginç olan şeylerle etkileşim kuruyorsunuz” diyor. “Hikayedeki tüm bu unsurlar, yorumunuz ne olursa olsun işe yarıyor.”
Barlow, Her Story’ye geri dönmenin “bazen cezbedici” olduğunu itiraf ediyor. Steam ve uygulama mağazaları gibi platformlarda kolayca erişilebilir olduğundan ve hala iyi yaşlandığından, orijinalinin yeni bir sürümünü yapmazdı diyor.
Ancak “aklımın arka tarafında küçük bir parça”, bir devam filmi yapabileceğini düşünüyor. Şimdi araçları bildiğine ve canlı aksiyon görüntülerini daha iyi çekebildiğine göre, muhtemelen daha kolay olurdu, diyor. Ama muhtemelen Eve’in hikayesinin bir devamı olmazdı.
“Kelimenin tam anlamıyla koltukta farklı bir insan, farklı bir hikaye. Ve muhtemelen buna çok büyük bir iştah olurdu ve muhtemelen eğlenceli, güzel bir rahatlama zamanı olurdu.” diyor.
Ama bu Barlow için çok mantıklı. Güvenli ile “işe yaramayabilecek” bir şey arasında – Her Story’yi yapmaya koyulduğunda korktuğu gibi – daha riskli seçeneği seçecek.
“Bu tür şeyleri yapmak için çok fazla yılınız var” diyor. “Seçimler yapabilecek bir konumdayken, daha fazla çalışmayı ve daha heyecan verici olanı seçeceğim.”
İronik bir şekilde, bir devam filminin tek yolu, iki Sam Barlow olmasıdır.
“Kendimi klonlayabilirsem,” diyor, “benim gibi bir versiyonum olabilir, Her Story 2’yi yapmaya gidebilirsin.”
Umarım bu yazı Her Story hakkında daha detaylı bilgi edinmenize yardımcı olmuştur. Her Story gibi gizemli ve etkileyici oyunları seviyorsanız, diğer oyun haberlerimiz için de takipte kalın! Turkesporu.com ailesi olarak, sizinle birlikte büyümeye ve gelişmeye devam etmek için buradayız. Herhangi bir sorunuz veya yorumunuz için lütfen bizimle iletişime geçmekten çekinmeyin!
Kaynak : https://www.gamespot.com/articles/a-decade-later-her-story-is-still-a-mystery-and-one-interpretation-makes-sam-barlow-uncomfortable/1100-6532656/?ftag=CAD-01-10abi2f
